ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ

Είναι η συνέχεια μιας ευρύτερης προσπάθειας διάδοσης πνευματικών κειμένων, στον χώρο του διαδικτύου Αυτή η προσπάθεια είναι ένας αυθόρμητος τρόπος επικοινωνίας που γίνεται από αγάπη, με σκοπό να γνωρίσουν όσοι επιθυμούν το πρόσωπο του Χριστού. Δεν είναι θρησκευτική προπαγάνδα που αντιβαίνει στο πνεύμα του Ευαγγελίου. Σέβεται την ελευθερία και τις ιδιαιτερότητες του καθενός. Την εθνότητά του, τη γλώσσα του, την παράδοσή του Κυρίως παρουσιάζεται η ακρίβεια της ορθόδοξης πίστης και ζωής, ο θησαυρός τής λατρείας τής Εκκλησίας, η Πατερική ερμηνεία της Αγίας Γραφής και ιδιαίτερα η εμπειρική γνώση και κοινωνία με τον Θεάνθρωπο Σωτήρα μέσα από τη ζωή των Αγίων. Η επιδίωξη είναι, αυτή η αστείρευτη πηγή αγαθών να γίνεται γνωστή σε όσους την αγνοούν και διψούν το ύδωρ το ζων που είναι ο Χριστός, ο Θεός τής αγάπης, το φως, η αποκαλυφθείσα αλήθεια, η ζωή των ανθρώπων και ο Μοναδικός Σωτήρας. «Γεύσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κύριος».

Άγιος Γαβριήλ: «Να, Αυτός είναι ο εχθρός μας»



Με δάκρυα και ολονυχτίες ελευθέρωνε τις ψυχές από τους δαίμονες, o Άγιος Γαβριήλ.

-«Πάτερ, πῶς καταφέρνετε καί πολεμᾶτε τόν Πονηρό;

—Αὐτό εἶναι κάτι πού μαθαίνω συνεχῶς ἐδῶ καί πενήντα χρόνια. Κι ἐσύ θέλεις νά τό μάθεις ἀμέσως; ἀπάντησε χαμογελαστός.»


Κάποιο χειμώνα με πολλή παγωνιά, οι μοναχές μού συνέστησαν να πάω στο δωμάτιο για τους επισκέπτες, που ήταν πιο ζεστά.


Πήγα. Ξεκουραζόμουν, όταν ήρθε κατά πάνω μου μια ομάδα δαιμόνων, ήταν δέκα και παραπάνω ίσως.


«Να, Αυτός είναι ο εχθρός μας», έλεγαν μεταξύ τους και απειλούσαν με τα νύχια τους να μου βγάλουν τα μάτια.


Ούτε εικόνα είχα μαζί μου ούτε το σταυρό. Μόνη μου άμυνα ήταν η προσευχή.


Σηκώθηκα και πήγα στο κελί μου. Με ακολούθησαν αλλά δεν με άγγιζαν. Στο κελί μου δεν μπόρεσαν να μπουν. Εκεί με προστάτευε η χάρις του Κυρίου.


Με νηστεία και αδιάλειπτη προσευχή ο Γέροντας παρακαλούσε τον Κύριο για κάθε ψυχή. Με δάκρυα και ολονυχτίες ελευθέρωνε τις ψυχές από τα χέρια των δαιμόνων. Και φώναζε στους τελευταίους:


— Μαζί μου θέλετε να πολεμήσετε; Ε, να ξέρετε λοιπόν πως με τη βοήθεια του Χριστού δεν θα με νικήσετε.Κάποια μοναχή παραπονέθηκε στον Γέροντα πως ένιωθε να την ακολουθούν σκιές παντού και πως αυτές απομακρύνονταν μόνο όποτε βρισκόταν κοντά του. Τότε ο Γέροντας την καθησύχασε και από εκείνη την ώρα η μοναχή δεν ξαναδοκίμασε τον ίδιο πειρασμικό πόλεμο.


Ο π. Γαβριήλ πάντα υπογράμμιζε:


— Όταν το κακό σε κυριεύει, πρώτα σου παίρνει το μυαλό.


— Σ’ ένα ναό ακούνε αγγελικές φωνές. Μπορεί να είναι αλήθεια αυτό, Γέροντα;


— Ο Θεός να μας φυλάει από τέτοιες φωνές. Όταν με τα αυτιά μας ακούμε κάτι παράξενο, είναι επικίνδυνο.


Μια γυναίκα άρχισε να χασμουριέται την ώρα που διάβαζε τον κανόνα.


Την είδε ο π. Γαβριήλ και της είπε: «Τώρα εσύ έπεσες». Της εξήγησε ότι υπάρχει ο πνευματικός πόλεμος και της έδειξε πώς πολεμούσε με τα πονηρά πνεύματα. Κι η αναπνοή του μια σταμάταγε, μια δυνάμωνε.


Μια μοναχή, γεμάτη απορία και ενδιαφέρον, ρώτησε τον π. Γαβριήλ:


— Πάτερ, πώς καταφέρνετε και πολεμάτε τον Πονηρό;


—Αυτό είναι κάτι που μαθαίνω συνεχώς εδώ και πενήντα χρόνια. Κι εσύ θέλεις να το μάθεις αμέσως; απάντησε χαμογελαστός. Κι άλλη φορά είπε:


 Μερικές φορές ο άνθρωπος κάνει στον εαυτό του τέτοιο κακό, που ούτε ο εχθρός του δεν έχει σκεφτεί να του κάνει.


Παραξενεύεται ακόμη και ο ίδιος ο Πονηρός.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ (1929-1995) Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ